විද්දා

අද 2021-07-22, බ්‍රහස්පතින්දා.

මේ බ්ලොග් එක ලියන්නේ මට මතක හැටියට ගොඩක් කාලෙකින්. 2012 දෙසැම්බර් 21 න් පස්සේ අද තමයි බ්ලොග් එකට පෝස්ට් එකක් දාන්නේ. මායා දින කැලැන්ඩරය අනුව ලෝක විනාශය සිදුවේයැයි ලෝකයක් විශ්වාස කරපු දවසේ පොස්ට් ඒකක් දාන්න ඕන නිසා එදා පෝස්ට් එකක් දැම්මා. අද මම කොරෝනා වැක්සීන් එක විදගත්තා. මේ දවසත් මතකයේ තියෙන්න ඕන දිනයක් කියල හිතුන නිසා අතහැරල වගේ තිබුණ බ්ලොග් එකේ සටහනක් ලියන්න හිතුනා.

දැන් මාස දෙකක් විතර ලංකාවේ ඉස්කෝල වහල. කියන්නත් බැරිවුනා. මේ බ්ලොග් එකට අන්තිමට පෝස්ට් එක දාන කාලෙ මම ඉගෙනගන්නවා. එදායින් පස්සේ ජීවිතේ ගොඩක් වෙනස්කම් උනා. අද ඉතිං ඉස්කෝලෙක උගන්වන රැකියාවක් කරනවා මම. හරි..කතාවට යමු.. අද අපේ ඉස්කෝලෙ ටීචර්ස්ලට වැක්සීන් එක විදිනවා. ඇල්පිටිය හොස්පිටල් එකට ගිහිං ඒක විදගෙන ආවා. ඒ විදපු වෙලාවේ ඇගට වෙනසක් දැනුනා වගේ එකකුත් දැනුනා. එක එකා එන්නත ගැන කියපු කතා නිසා හිතෙන් හදපු වෙනසක් කියල තමයි හිතෙන්නේ. දැන් වෙලාව රාත්‍රී10.30 යි. දැනුත් ඉතිං ඒ වෙනස දැනෙනවා. ඇගට වෙනසක් දැනෙන්නේ එන්නත, චීනෙන් ගෙනාපු නිසාද මංද ඉතිං...

ඔන්න ඕකයි කතාව. දැන් ඉතිං වෙනදා වගේ දිනපොත් පාවිච්චි කරන්නේ නැති නිසා, මතකයක් අන්තර්ජාලයේ බ්ලොග් එකේ තියල තියන්න හිතුවා. දැන් ඒක හරි.